Pęd zachowania (ang. behavioral momentum)
Metafora zaczerpnięta z fizyki opisująca tempo zachowania i jego odporność na zmiany po zmodyfikowaniu warunków wzmacniania. Zachowania o wysokim pędzie zachowania trudniej ulegają zmianie. Termin ten wykorzystywany jest do opisania zjawiska, w którym początkowe zastosowanie łatwych zadań pozwala reakcjom pacjenta nabrać „pędu” umożliwiającego sprawne wykonanie trudniejszego zadania.
Procedury oparte na pędzie zachowania mogą być pomocne w radzeniu sobie z zachowaniami związanymi z brakiem posłuszeństwa i podporządkowania się. Aby uzyskać oczekiwane zachowanie można zastosować serię poleceń o wysokim prawdopodobieństwie wykonania (ang. high-probability (high-p) request sequence).