Poziom wyjściowy (ang. baseline)
Poziom wyjściowy określa nasilenie modyfikowanego zachowania obserwowanego w warunkach przed wprowadzeniem interwencji. Jest to pierwszy etap w większości badań prowadzanych według jednopodmiotowego schematu eksperymentalnego. Dane uzyskane podczas poziomu wyjściowego są podstawą do określenia efektów zmiennej niezależnej. Jest używany jako miara wyników, w odniesieniu do której ocenia się wpływ procedur, które po nim następują. Poziom wyjściowy pełni funkcję warunku kontrolnego, który niekoniecznie oznacza brak interwencji, a jedynie brak określonej zmiennej niezależnej będącej przedmiotem zainteresowania. Zbieranie danych na poziomie wyjściowym umożliwia wprowadzanie zmian w programie interwencyjnym na podstawie prawdziwych dowodów.
Miary poziomu bazowego są również nazywane wyjściowym poziomem reakcji sprawczej (ang. operant level),