Zachowanie sprawcze (ang. operant behavior)
Zachowanie, które oddziałuje na środowisko wywołując w nim zmianę. Jest kontrolowane przez jego bezpośrednie konsekwencje, które wpływają na częstość jego występowania. Zachowanie sprawcze nie jest wrodzonym odruchem, lecz zachowaniem wyuczonym w wyniku interakcji z otoczeniem. Repertuar zachowań sprawczych każdej osoby jest efektem historii jej interakcji z otoczeniem.
Zachowania sprawcze są swobodnie emitowane a nie wywoływane. Mogą pojawić się spontanicznie, czyli bez wyraźnych sygnałów w środowisku.