Warunkowanie pierwszego rzędu (ang. first-order conditioning)
Procedura warunkowania klasycznego, w której pierwotnie obojętny bodziec w efekcie sparowania z bodźcem bezwarunkowym wywołującym określoną reakcję bezwarunkową również nabiera właściwości do wywoływania tej reakcji, zwanej reakcją warunkową.
Porównaj: warunkowanie drugiego rzędu.